निबंध मराठी : मकरसंक्रांती | मकरसंक्रांती का साजरी करतात ?| मकरसंक्रांतीचा इतिहास, महत्त्व आणि परंपरा | Makar Sankranti Essay in Marathi

मकरसंक्रांती: भारतीय संस्कृतीतील एक महत्त्वपूर्ण सण
मकरसंक्रांती हा भारतातील सर्वात प्राचीन आणि महत्त्वपूर्ण सणांपैकी एक आहे. हिंदू पंचांगानुसार, या दिवशी सूर्य मकर राशीत प्रवेश करतो, म्हणून या सणाला ‘मकरसंक्रांती’ असे नाव देण्यात आले आहे. दरवर्षी जानेवारी महिन्यात १४ किंवा १५ तारखेला हा सण साजरा केला जातो. भारतभर विविध प्रांतांमध्ये हा सण वेगवेगळ्या परंपरांनुसार मोठ्या उत्साहाने आणि आनंदाने साजरा केला जातो.
मकरसंक्रांती केवळ धार्मिक सण नसून, तो भारतीय संस्कृती, ऋतूंचे बदल, शेतीप्रधान जीवनशैली आणि सामाजिक एकता यांचे प्रतीक आहे. खगोलीय, धार्मिक, सामाजिक आणि वैज्ञानिक दृष्टिकोनातूनही या सणाला मोठे महत्त्व आहे.
महाराष्ट्रात मकरसंक्रांतीला विशेष महत्त्व असून, "तिळगूळ घ्या , गोड-गोड बोला" ही परंपरा विशेष प्रसिद्ध आहे. या दिवशी तिळगूळाचे लाडू वाटण्याची प्रथा असते, जी परस्परांमधील आपुलकी आणि प्रेम वाढवण्याचा संदेश देते. उत्तर भारतात पतंग उडवण्याची परंपरा मोठ्या प्रमाणावर साजरी केली जाते, तर दक्षिण भारतात ‘पोंगल’ या नावाने हा सण साजरा केला जातो आणि तो मुख्यतः शेतीशी संबंधित असतो.
या सणाच्या निमित्ताने देशभरात विविध ठिकाणी मोठमोठे मेळावे भरतात, जसे की गंगा स्नान आणि कुंभमेळा. या दिवशी गंगा नदीत स्नान करणे पवित्र मानले जाते, तसेच दानधर्मालाही विशेष महत्त्व असते.
मकरसंक्रांती हा सण केवळ आनंद आणि उत्साह यांसाठीच नव्हे, तर समाजात प्रेम, बंधुत्व आणि ऐक्य टिकवण्याचा संदेश देणारा एक सुंदर सण आहे.
मकरसंक्रांतीचा इतिहास आणि खगोलीय महत्त्व
मकरसंक्रांतीचा उगम प्राचीन वैदिक काळात झाला असून, त्याचा सूर्याच्या गतीशी घनिष्ठ संबंध आहे. खगोलशास्त्रानुसार, या दिवशी सूर्य मकर राशीत प्रवेश करतो आणि उत्तरायण सुरू होते. म्हणजेच, सूर्य दक्षिणायन संपवून उत्तर गोलार्धात येतो. पृथ्वीच्या सूर्याभोवतीच्या परिभ्रमणामुळे हा बदल घडतो, आणि भारतीय संस्कृतीत उत्तरायणाला शुभ मानले जाते. प्राचीन काळी, उत्तरायणाचे दिवस शेतकऱ्यांसाठी नवीन पिकांच्या हंगामाची सुरुवात दर्शवत. त्यामुळे मकरसंक्रांती हा शेतीप्रधान समाजासाठी समृद्धी, नवीन दिशा आणि आशेचा सण मानला जातो.
इतिहासाच्या दृष्टिकोनातून, मकरसंक्रांतीचा उल्लेख विविध पुराणांमध्ये आणि प्राचीन ग्रंथांमध्ये आढळतो. वैदिक काळात सूर्याला जीवनदाता मानले जाई, आणि त्याची उपासना धार्मिक जीवनाचा अविभाज्य भाग होती. वेदांमध्ये सूर्याचे महत्त्व स्पष्टपणे सांगितले आहे, कारण तो संपूर्ण सृष्टीसाठी ऊर्जा आणि प्रकाशाचा स्रोत आहे.
महाभारतात भीष्म पितामहांनी मकरसंक्रांतीच्या शुभ दिवशीच उत्तरायणाची वाट पाहून प्राणत्याग केला, असे सांगितले जाते. तसेच, काही विद्वानांचे मत आहे की मकरसंक्रांतीचा संबंध इंडो-आर्यन संस्कृतीच्या सूर्यपूजक परंपरेशी आहे. त्यामुळे हा सण भारतीय संस्कृतीत ऐतिहासिकदृष्ट्या खोलवर रुजलेला आहे.
मकरसंक्रांतीचे धार्मिक आणि सांस्कृतिक महत्त्व
हिंदू धर्मात सूर्याला जीवनाचा आधार आणि ऊर्जेचा स्रोत मानले जाते. मकरसंक्रांती हा सूर्यदेवतेच्या कृपेचा आभार मानण्याचा आणि त्याची उपासना करण्याचा दिवस आहे. या दिवशी पहाटे स्नान करून सूर्याला अर्घ्य अर्पण करणे शुभ मानले जाते. अनेक ठिकाणी लोक पवित्र नद्यांमध्ये स्नान करून दानधर्म करतात. असे मानले जाते की उत्तरायणात केलेले पुण्यकर्म विशेष महत्त्वाचे ठरते आणि मोक्षप्राप्तीस मदत होते.
महाराष्ट्रात या दिवशी तीळ-गूळ खाण्याची आणि वाटण्याची प्रथा आहे, ज्यामागे धार्मिक तसेच आरोग्यदायी कारणे आहेत. तीळ सूर्यदेवतेला प्रिय मानले जातात आणि ते अर्पण करून भक्त आपली श्रद्धा व्यक्त करतात. धर्मग्रंथांनुसार, मकरसंक्रांतीच्या दिवशी भगवान विष्णूंनी असुरांवर विजय मिळवला होता, म्हणून हा दिवस सत्य आणि धर्माच्या विजयाचे प्रतीक मानला जातो. तसेच, काही कथांनुसार, गंगा नदी या दिवशी पृथ्वीवर अवतरली होती, म्हणून गंगेच्या काठावर स्नान करण्याची परंपरा आहे. महाराष्ट्रात नाशिक, प्रयागराज आणि कोकणातील नदीकाठी भाविक या दिवशी स्नानासाठी गर्दी करतात.
मानसिक दृष्टिकोनातून, मकरसंक्रांती हा आत्मचिंतन आणि नवीन संकल्पांचा काळ मानला जातो. उत्तरायण हा प्रकाश आणि सकारात्मकतेचे प्रतीक आहे, म्हणून या दिवशी लोक आपल्या जीवनातील नकारात्मकता दूर करून नवे उद्दिष्ट ठरवतात. अनेक ठिकाणी मंदिरांमध्ये विशेष पूजा आणि हवन आयोजित केले जातात, ज्यामुळे या सणाला भक्तिभाव वाढवणारे महत्त्व प्राप्त होते.
मकरसंक्रांतीच्या परंपरा आणि चालीरिती
मकरसंक्रांती हा सण महाराष्ट्रात मोठ्या उत्साहाने आणि पारंपरिक चालीरीतींनुसार साजरा केला जातो. या दिवशी सकाळी लवकर उठून स्नान करणे, नवीन कपडे घालणे आणि घरात तीळ-गूळाचे पदार्थ बनवणे ही प्रथा आहे. "तीळ गूळ घ्या आणि गोड बोल" असे म्हणत एकमेकांना शुभेच्छा दिल्या जातात. या शब्दांमागे प्रेमाने आणि आपुलकीने वागण्याचा संदेश आहे. ही प्रथा केवळ औपचारिकता नसून, परस्परांमधील नातेसंबंध अधिक मजबूत करण्यास मदत करते.
या सणाचा एक महत्त्वाचा भाग म्हणजे हळदी-कुंकवाचा कार्यक्रम. विवाहित स्त्रिया एकमेकींच्या घरी जाऊन हळद-कुंकू लावतात आणि सुगड्या, वाण किंवा लहान भेटवस्तूंची देवाणघेवाण करतात. या प्रथेला सामाजिक आणि भावनिक महत्त्व आहे, कारण यामुळे स्त्रियांमध्ये मैत्री आणि आपुलकीची भावना वाढते. काही ठिकाणी नवविवाहित वधूंना विशेष मान दिला जातो आणि त्यांचा सत्कार केला जातो. उदाहरणार्थ. ग्रामीण भागात नववधूंना नवीन साडी, दागिने किंवा घरगुती वस्तू भेट दिल्या जातात, जे त्यांच्या आनंदात भर घालतात.
मुलांसाठी मकरसंक्रांती म्हणजे पतंग उडवण्याचा आनंद. या दिवशी आकाश रंगीबेरंगी पतंगांनी भरून जाते आणि संक्रांतीचा जल्लोष अनुभवायला मिळतो. पतंग उडवणे ही केवळ करमणुकीची गोष्ट नसून, त्यातून सामुदायिक उत्साह आणि स्पर्धेची भावना निर्माण होते. ही प्रथा गुजरात आणि महाराष्ट्रात विशेष लोकप्रिय आहे. काही ठिकाणी पतंगबाजीच्या स्पर्धाही आयोजित केल्या जातात, जिथे विजेत्यांना बक्षीसे दिली जातात.
मकरसंक्रांती आणि पारंपरिक खाद्यपदार्थ
मकरसंक्रांतीच्या सणाला खाद्यसंस्कृतीत विशेष स्थान आहे. या सणाचा मुख्य गोडवा तीळ आणि गूळ यांच्यामुळे असतो. तिळाचे लाडू, गूळपोळी, तीळ-गूळ वडी असे पदार्थ घरोघरी तयार केले जातात. थंडीत शरीराला उष्णता आणि ऊर्जा मिळावी यासाठी या पदार्थांचा समावेश केला जातो. तेलाचा समतोल असलेल्या तिळामुळे त्वचेला पोषण मिळते, तर गूळ रक्ताभिसरण सुधारतो आणि पचनक्रियेला मदत करतो. त्यामुळे या पदार्थांना धार्मिक महत्त्वाबरोबरच आरोग्यदायी मूल्यदेखील आहे.
याशिवाय, बाजरीची भाकरी, हरभऱ्याची डाळ आणि विविध भाज्यांचा आहार या सणाच्या खास भोजनाचा भाग असतो. थंडीत बाजरीचे सेवन आरोग्यासाठी लाभदायक मानले जाते, म्हणूनच ग्रामीण भागात बाजरीची भाकरी आणि झुणका लोकप्रिय असतो. काही ठिकाणी गरजूंना खिचडी वाटण्याची प्रथा आहे, ज्याला "खिचडी संक्रांत" असेही म्हटले जाते. पुणे, सातारा आणि इतर काही भागांत ही परंपरा श्रद्धेने आणि उत्साहाने पाळली जाते.
संक्रांतीच्या निमित्ताने दानधर्म आणि अन्नदान याला विशेष महत्त्व असते. याच परंपरेतून "खिचडी संक्रांत" साजरी केली जाते, जिथे गरजू आणि वंचित लोकांना गरम खिचडी वाटली जाते. मंदिरे, मठ, समाजसेवी संस्था आणि काही ठिकाणी स्थानिक मंडळे यांच्या वतीने हे अन्नदान केले जाते. काही ठिकाणी सार्वजनिक भोजनालये आणि मंडळांमार्फत मोठ्या प्रमाणावर खिचडी वाटप केले जाते, जे समाजातील एकोप्याचा आणि सेवाभावाचा संदेश देते.
मकरसंक्रांतीच्या खाद्यपदार्थांमध्ये स्थानिक हवामान, शेती आणि पारंपरिक जीवनशैलीचा प्रभाव स्पष्टपणे दिसून येतो. त्यामुळे हा सण केवळ धार्मिक उत्सव नसून, तो आरोग्यदायी आणि सामाजिक एकतेचा संदेशही देतो.
पतंगबाजी: मकरसंक्रांतीचा आनंद आणि वैज्ञानिक दृष्टिकोन
मकरसंक्रांती म्हटलं की पतंग उडवण्याचा आनंद नक्कीच असतो. महाराष्ट्र, गुजरात आणि राजस्थानसारख्या राज्यांमध्ये पतंग उडवण्याची मोठी परंपरा आहे. सकाळपासून संध्याकाळपर्यंत छतांवर आणि मोकळ्या मैदानांवर पतंग उडवले जातात. लहान मुलांपासून मोठ्यांपर्यंत प्रत्येक जण या खेळात सहभागी होतो. पतंग उडवताना मांजाने एकमेकांचे पतंग कापण्याची स्पर्धा रंगते, आणि त्यामुळे हा खेळ अधिक रोमांचक वाटतो. काही ठिकाणी विविध रंग, आकार आणि नमुन्यांच्या पतंगांसाठीही स्पर्धा घेतल्या जातात, जिथे सर्वात आकर्षक आणि उंच उडणारा पतंग विजेता ठरतो.
पतंग उडवण्यामागे वैज्ञानिक कारणही आहे. जानेवारी महिन्यात थंडीमुळे लोक बहुतांश वेळ घरातच राहतात, ज्यामुळे सूर्यप्रकाशाचा पुरेसा लाभ मिळत नाही. पतंग उडवताना छतावर किंवा मोकळ्या जागेत वेळ घालवल्याने शरीराला आवश्यक प्रमाणात सूर्यप्रकाश मिळतो, ज्यामुळे शरीरातील व्हिटॅमिन डीचे प्रमाण वाढते. हे हाडांच्या आरोग्यासाठी तसेच एकूण प्रतिकारशक्तीसाठी महत्त्वाचे आहे. त्यामुळे ही परंपरा केवळ आनंदासाठीच नसून, ती आरोग्यासाठीही फायदेशीर आहे.
इतिहास पाहिल्यास, पतंग उडवण्याची प्रथा चीनमध्ये हजारो वर्षांपूर्वी सुरू झाली असावी आणि व्यापार व सांस्कृतिक देवाणघेवाणीतून ती भारतात आली असण्याची शक्यता आहे. मात्र, भारतात तिला मकरसंक्रांतीशी जोडून एक खास सांस्कृतिक रूप देण्यात आले. आजही पतंगबाजी मकरसंक्रांतीच्या सणाचा एक महत्त्वाचा भाग आहे, जो कुटुंबीयांना आणि मित्रपरिवाराला एकत्र आणतो.
मकरसंक्रांती आणि सामाजिक एकता
मकरसंक्रांती हा सण केवळ धार्मिक नाही, तर तो सामाजिक एकतेचेही प्रतीक आहे. या दिवशी लोक एकमेकांना शुभेच्छा देतात, भेटतात आणि आनंदाने सण साजरा करतात. हळदी-कुंकवाच्या कार्यक्रमांमुळे स्त्रियांमध्ये आपुलकी वाढते, तर पतंग उडवताना मुलांमध्ये मैत्री आणि स्पर्धेची भावना निर्माण होते.
शेतकऱ्यांसाठी मकरसंक्रांती म्हणजे नवीन पीक आणि समृद्धीचे स्वागत. विशेषतः तांदूळ, गहू आणि हरभऱ्यासारख्या पिकांची कापणी यावेळी सुरू होते. या धान्यांपासून तयार केलेले पारंपरिक पदार्थ देवाला अर्पण केले जातात. ग्रामीण भागात या सणानिमित्त शेतकरी मेळावे, पशुपालक मेळावे आणि सामूहिक पूजा आयोजित केल्या जातात, जिथे शेतीशी संबंधित ज्ञानाची देवाणघेवाण होते.
मकरसंक्रांती हा जाती, धर्म आणि आर्थिक स्तर यांच्या पलीकडे जाऊन सर्वांना एकत्र आणणारा सण आहे. शहरांमध्ये पतंगबाजीच्या स्पर्धांमध्ये विविध समाजघटकांचे आणि वयोगटांचे लोक सहभागी होतात. आजकाल अनेक ठिकाणी पर्यावरणपूरक मांजा वापरण्यावर भर दिला जातो. तसेच पतंगबाजीबरोबरच रक्तदान शिबिरे, अन्नदान कार्यक्रम आणि समाजसेवा उपक्रमही राबवले जातात.
गावांमध्ये हळदी-कुंकवाच्या कार्यक्रमात सर्व जाती-धर्मांच्या स्त्रिया सहभागी होतात, ज्यामुळे समाजातील आपुलकी वाढते. काही ठिकाणी "संक्रांत भेट" किंवा "संक्रांत संमेलन" आयोजित करून विविध स्तरांतील लोकांना एकत्र आणले जाते.
या सणाच्या निमित्ताने सर्वजण आपले मतभेद विसरून एकत्र येतात, त्यामुळे मकरसंक्रांती हा केवळ धार्मिक सण न राहता सामाजिक एकतेचा आणि परस्पर प्रेमाचा संदेश देणारा सण ठरतो.
मकरसंक्रांतीचे बदलते स्वरूप
मकरसंक्रांती साजरी करण्याच्या पद्धतींमध्ये काळानुसार अनेक बदल झाले आहेत. पूर्वी हा सण मुख्यतः ग्रामीण भागात पारंपरिक रीतीने साजरा केला जात असे. शेतकरी आपल्या कुटुंबासोबत नवीन पिकांचे स्वागत करत, धार्मिक विधी पार पाडत आणि विशेष पदार्थ तयार करत. मात्र, आजच्या शहरी जीवनशैलीत पतंगबाजी आणि विविध खाद्यपदार्थांना अधिक महत्त्व दिले जाते.
तंत्रज्ञानाच्या प्रगतीमुळे पतंग उडवण्याच्या प्रकारातही बदल झाले आहेत. पूर्वी हाताने तयार केलेले कागदी पतंग आणि सुती दोर वापरला जात असे, तर आता प्लास्टिकचे पतंग आणि धातूचा मांजा मोठ्या प्रमाणावर दिसतो. मात्र, पर्यावरणपूरक दृष्टिकोन स्वीकारत अनेक ठिकाणी नैसर्गिक पर्याय आणि पारंपरिक पद्धतीने तयार केलेले पतंग यांना प्राधान्य दिले जात आहे.
शहरांमध्ये हळदी-कुंकवाचे कार्यक्रम मोठ्या प्रमाणावर होतात, जिथे महिला एकत्र येऊन सणाच्या परंपरा जपत आनंद साजरा करतात. तसेच, शाळा आणि महाविद्यालयांमध्ये पतंगबाजीच्या स्पर्धा, सांस्कृतिक कार्यक्रम आणि अन्नदानासारखे उपक्रम घेतले जातात.
समाजाच्या बदलत्या जीवनशैलीनुसार मकरसंक्रांती साजरी करण्याच्या पद्धती बदलल्या असल्या, तरी या सणाचा मूळ उद्देश – एकत्र येणे, आनंद साजरा करणे आणि निसर्गातील बदलांचे स्वागत करणे – आजही तितकाच महत्त्वाचा आहे.
निष्कर्ष
मकरसंक्रांती हा भारतीय संस्कृतीचा महत्त्वाचा भाग आहे. हा सण केवळ धार्मिक किंवा आध्यात्मिक दृष्टिकोनातून महत्त्वाचा नाही, तर तो सामाजिक, वैज्ञानिक आणि सांस्कृतिक मूल्येही अधोरेखित करतो. तीळ-गूळ वाटणे, पतंगबाजी, हळदी-कुंकवाचे कार्यक्रम आणि दानधर्म यांसारख्या परंपरांमधून तो मैत्री, एकजूट आणि सकारात्मकतेचा संदेश देतो.
महाराष्ट्रात मकरसंक्रांती उत्साह आणि आनंदाने साजरी केली जाते. "तीळ गूळ घ्या, गोड बोला" हा संदेश आपल्या दैनंदिन जीवनात आपुलकी आणि प्रेमाची भावना वाढवतो. तसेच, ऋतू बदलाच्या या पर्वावर आपण नवीन सुरुवातीची प्रेरणा घेतो आणि आपल्या परंपरांशी अधिक जवळून जोडले जातो.
0 टिप्पण्या