मराठी आई-बाबा कविता | Marathi Aai Baba Kavita | Aai Baba Poems in Marathi

मराठी प्रेम कविता | Marathi Prem Kavita | Love Poem in Marathi | Marathi Ruchi

मराठी आई-बाबा कविता | Marathi Aai Baba Kavita | Aai Baba Poems in Marathi

Marathi Ruchi – Aai Baba Kavita | Smiling Indian woman in traditional saree on colorful background, representing Marathi poems about parents.

आई आणि बाबा – हे दोन शब्द केवळ नावे नाहीत, तर संपूर्ण आयुष्याचा आधार आहेत. त्यांच्या प्रेमाने, त्यागाने आणि मार्गदर्शनाने मुलांचे जीवन समृद्ध होते. आईचा गोड स्पर्श आणि बाबांचे धैर्य यामध्येच खऱ्या जिव्हाळ्याची आणि सुरक्षिततेची जाणीव असते. त्यांच्या शिकवणुकीतून मुलं जीवनाचे खरे अर्थ समजतात. त्यांच्या कष्टाने आणि मायेने मुलं घडत जातात आणि स्वतःच्या पायांवर उभे राहायला शिकतात.या कवितांमध्ये आई-बाबांच्या कष्टांची आणि प्रेमाची गोड आठवण व्यक्त केली जाते.

आई-बाबांची भूमिका मुलांच्या जीवनात अतिशय महत्त्वाची असते. त्यांच्या अपार प्रेमाने आणि शिकवणुकीने मुलांना योग्य मार्ग मिळतो. आईच्या कुशीत माया मिळते आणि बाबांच्या संरक्षणात सुरक्षितता लाभते. त्यांच्या प्रेमळ शब्दांनी, जेव्हा आपण निराश होतो, तेव्हा मनाला आधार मिळतो. आई-बाबांचा प्रत्येक आशीर्वाद जीवन पुढे नेणारा असतो आणि त्यांची शिकवण जीवनाच्या वाटचालीत मार्गदर्शक ठरते. त्यांचे प्रेम हा एक असा आधार असतो, ज्यावर मुलं आपलं भविष्य घडवतात. त्यांच्या कष्टाने आणि धैर्यानेच मुलांचं आयुष्य सुंदर आणि सुरक्षित होतं.

आता तुम्ही या गोड कवितांच्या माध्यमातून त्या प्रेमाचा अनुभव घेणार आहात. या कवितांमध्ये मुलं त्यांच्या आई-बाबांच्या योगदानाचे, त्यांची चिंता आणि त्यांचं प्रेम व्यक्त करतात. प्रत्येक कविता एक सुंदर संदेश देणारी असतात, जी आपल्याला जीवनाची खरी मूल्ये समजावून देतात. या कवितांमध्ये आई-बाबांचा त्याग, कष्ट आणि त्यांची ममता व्यक्त होतात, ज्यामुळे मुलं जीवनातील विविध गोष्टी शिकतात. आई-बाबांची शिकवण त्यांच्या पिढीसाठी एक आधार बनतो, जो त्यांना जीवनाच्या मार्गावर पुढे नेतो.

या कविता तुमच्या जीवनाला एक नवीन अर्थ देईल. त्यांच्या शिकवणीतून आणि कष्टांच्या प्रेरणेतून मुलांना आत्मविश्वास मिळतो आणि जीवनाच्या प्रत्येक टप्प्यावर ते पुढे जाऊ शकतात. आई-बाबांचे प्रेम त्यांना समर्पण आणि विश्वासाची महत्त्वाची शिकवण देत असते. आई-बाबांचा हसरा चेहरा, त्यांचे मायेचे शब्द आणि जीवनाला दिलेली दिशा मुलं केवळ वयातच नव्हे तर मनानेही समृद्ध करत असतात. त्यांचा प्रेमपूर्ण विचार, मुलांना ध्येय साधण्यासाठी प्रेरित करतात.

आयुष्याच्या प्रत्येक वळणावर आई-बाबांचा आधार आणि प्रेम हा गोड धागा असतो. या कवितांच्या माध्यमातून, आपण त्यांच्या कष्टांची कदर करणे, त्यांच्या प्रेमाचे महत्त्व समजून घेणे आणि त्यांना कृतज्ञता व्यक्त करणे हे शिकू शकतो. आई-बाबांच्या प्रेमाने आपले जीवन समृद्ध होते. त्यांच्या शिक्षणाने आणि संस्कारांनी, मुलं जीवनाच्या विविध आव्हानांना सामोरे जातात आणि त्यात परिपूर्ण होतात. आई-बाबांचा आशीर्वाद मुलांना नेहमीच पुढे जाण्याची दिशा देतो.

या पृष्ठावर तुम्हाला आई-बाबांच्या प्रेमाच्या गोड कवितांमध्ये जीवनाचं खरे सौंदर्य समजावून देणारे शब्द सापडतील. या कवितांमुळे तुमच्या दैनंदिन जीवनात अर्थ येईल आणि तुम्हाला आत्मविश्वासाने पुढे जाण्यास मदत होईल. आई-बाबांच्या प्रेमातील समर्पण, काळजी आणि समज या कवितांमध्ये अधिक स्पष्टपणे व्यक्त होईल.

 चला, आई-बाबांच्या गोड कवितांमधून प्रेम, आनंद आणि जीवनाच्या सौंदर्याचा अनुभव घेऊया.

त्यांच्या प्रेमाच्या या प्रवासात सामील होऊन, आपले जीवन अधिक सुंदर बनवूया.

Marathi mother in black saree smiling beside poem ‘तुझी आठवण येते आई’ on mother’s love, with forest background – Marathi Ruchi.
💭 तुझी आठवण येते आई 💭

  आई, लहानपणी कधी तुला समजलं नाही,
  तू न बोलताच माझ्या मनातलंसं जाणायचीस.
  आज जेव्हा मी तुझ्यापासून दूर आहे,
  तेव्हा जाणवतं, तुझी माया किती अनमोल आहे.

  रोज रात्री उशीवर डोकं टेकवलं की,
  तुझे हात केसावरून फिरावेसे वाटतात.
  थकलेल्या मनाला पुन्हा उभारी द्यायला,
  तुझं प्रेम आई, आयुष्यभर पुरतं.
Marathi mother in blue saree smiling beside poem ‘आई, तुझी किंमत किती?’ about mother’s value and gratitude with river and mountain background – Marathi Ruchi.
💎 आई, तुझी किंमत किती? 💎
            
  आई, तुझी किंमत किती? सांग ना मला,
  सोन्या-चांदीत तुला मोजता येईल का?
  तुझ्या एका थेंब अश्रूसाठी मी काय देऊ?
  संपूर्ण विश्वाची संपत्तीही पुरेल का?

  तू मला तुझ्या रक्ताने घडवलं,
  तुझ्या श्रमांवर माझं आयुष्य उभं राहिलं.
  आई, तुझं ऋण कधी फेडता येईल का?
  हा जन्मही कमी पडेल, हे मात्र कळलं.
Marathi mother in blue saree smiling beside poem ‘आई, तुझ्या ओढेने’ about mother’s support and love, with forest background – Marathi Ruchi.
🧲 आई, तुझ्या ओढीने 🧲
            
  आई, तुझ्या कुशीत किती वेळा लपलो,
  तुझ्या पाठीशी कितीदा उभा राहिलो.
  तुझ्या स्पर्शाने कितीदा आधार मिळाला,
  आणि तुझ्या प्रेमाने कितीदा घडत गेलो.

  आजही थकलो, हरवलो की,
  माझी पावलं तुझ्याच दिशेने वळतात.
  आई, तुझी आठवण म्हणजे उर्जा,
  जिला विसरूनही विसरता येत नाही.
Smiling Marathi mother in yellow saree beside poem ‘आई, तुझं हसणं हीच माझी कमाई’ about mother’s smile and love with green forest and mountain background – Marathi Ruchi.
😊  आई, तुझं हसणं हीच माझी कमाई 😊
            
  आई, तुझं हसणं हीच माझी खरी संपत्ती,
  तुझ्या डोळ्यातली चमक म्हणजेच माझी समृद्धी.
  तू जेव्हा आनंदाने मला पाहतेस,
  तेव्हा जगातील सुखं माझी होतात.

  तुझ्या चेहऱ्यावरचं समाधान हेच माझं बक्षीस,
  आई, तुझ्या सुखासाठी झगडणं हेच माझं ध्येय.
  तुझ्या हातचं अन्न हा अमृताचा घास,
  आई, तुझ्या प्रेमासाठी हे जीवनही अपुरं पडेल.
Marathi mother in red and blue saree smiling beside emotional poem ‘आई, तुझं प्रेम सागरासारखं’ expressing the boundless depth of a mother's love with a peaceful nature background – Marathi Ruchi.
🌊 आई, तुझं प्रेम सागरासारखं 🌊
            
  आई, तुझं प्रेम सागरासारखं अथांग,
  त्याचा किनारा शोधता येत नाही.
  तुझ्या मायेत दडलेलं सुख,
  कोणत्याही संपत्तीने विकत घेता येत नाही.

  तू आहेस म्हणून मी आहे,
  तुझ्या कुशीतच आयुष्य उजळतं.
  आई, तुझ्याशिवाय हे जीवन,
  कधीच पूर्ण होऊ शकत नाही.
Marathi mother in yellow and blue saree smiling beside emotional poem ‘तुझं प्रेम कधीच संपत नाही’ about a mother’s endless love, with peaceful forest and mountain background – Marathi Ruchi.
♾️ तुझं प्रेम कधीच संपत नाही ♾️
            
  आई, तुझं प्रेम कधीच संपत नाही,
  ते नदीसारखं अखंड वाहत राहतं.
  तुझ्या शब्दांच्या गोडव्याने,
  मनात नेहमी आनंद राहतो.

  आई, तुझ्या कुशीतला तो गोड स्पर्श,
  आजही आठवतो.
  तुझ्या मायेच्या सावलीत,
  हे जगणंही एक सुंदर आशीर्वाद वाटतो.
Beautiful Marathi mother in pink and cream saree smiling softly next to heartfelt poem ‘आई, तुझं हसू’ describing the comforting power of a mother’s smile, with river, trees, and mountains in the background – Marathi Ruchi.
🌙 आई, तुझं हसू  🌙
            
  आई, तुझं हसू म्हणजे चंद्राची कोर,
  त्यातच सारा प्रकाश दडलेला.
  तुझ्या प्रेमाच्या ओलाव्यात,
  मन शांत होऊन जातं.

  तुझ्या प्रेमाशिवाय हे जग कोरडं,
  आई, तुझं अस्तित्वच माझं जीवन आहे.
  तुझ्या आशीर्वादाशिवाय काहीही अपूर्ण,
  आई, तुझं हसू हेच माझं धन आहे.
Graceful Marathi mother in blue saree with gentle smile beside poem ‘मायचा झरा – आई’ describing a mother’s endless, flowing love, set against a calm riverside nature background with trees and birds – Marathi Ruchi.
💧 मायेचा झरा – आई  💧
            
  आई, तू मायेचा झरा, अखंड वाहणारा,
  सतत देत राहणारी, थांबून न पाहणारी.
  तुझ्या डोळ्यात माझं प्रतिबिंब,
  तुझ्या ओठांवर माझं नाव.

  तुझ्या स्वप्नांनी मी उंच भरारी घेतली,
  तुझ्या आशीर्वादांनी मी संकटं पार केली.
  आई, तू आहेस म्हणूनच मी "मी" आहे,
  तुझ्याशिवाय सृष्टी अपूर्ण आहे.
Marathi mother in mustard and maroon saree beside poem ‘आईंचं काळीज’ about a mother’s golden heart, with nature background – Marathi Ruchi.
❤️ आईचं काळीज  ❤️
            
  आईचं काळीज असतं सोन्यासारखं,
  दुखं विसरून इतरांचं सुख जपणारं.
  तिचा स्वयंपाक फक्त अन्न नसतो,
  तो तिच्या प्रेमाचं रूप असतो.

  ती रडते, पण दाखवत नाही,
  ती थकते, पण थांबत नाही.
  आई, तू देवाचा एक चमत्कार आहेस,
  जो रोज आपल्यात असतो, आपल्यासाठी.
Marathi mother in green and purple saree beside poem ‘आईचा दरवळ’ about a mother’s comforting presence, with nature background – Marathi Ruchi.
👣 आईचा दरवळ  👣
            
  आईच्या ओलसर पदराला
  अजूनही माझं बालपण सुगंधीत आहे.
  तिच्या मिठीतल्या क्षणांनी
  मनगटाला बळ मिळालंय.

  आई, तू फक्त नाव नाही,
  तू माझा आत्मा आहेस.
  तुझ्या नावात जिवंतपणा आहे,
  तुझ्या अस्तित्वात माझं आयुष्य आहे.
Marathi mother in red saree beside poem ‘आई – माझं मंदिर’ describing mother as a temple and divine guide, with calm nature backdrop – Marathi Ruchi.
⛩️  आई – माझं मंदिर ⛩️ 
            
  आई, तू माझं मंदिर आहेस,
  जिथे मी रोज नतमस्तक होतो.
  तुझ्या चरणी ठेवलेला प्रत्येक प्रश्न,
  उत्तरांसोबत परत येतो.

  तुझं नाव घेतल्याने मन प्रसन्न होतं,
  तुझा विचार केल्याने चिंता दूर जातात.
  आई, तुझी साथ म्हणजे
  भगवंताचं दुसरं रूप.
Marathi mother in purple saree beside ‘आई – जीवनाचं अस्तित्व’‘poem reflecting a mother’s irreplaceable role with a peaceful river background – Marathi Ruchi.
🔗 आई – जीवाचं अस्तित्व 🔗
            
  आई, तुझ्याशिवाय काहीच संपूर्ण नाही,
  तुझ्या कुशीतले क्षण हेच खरं आयुष्य.
  तू दिलेल्या शिकवणीतून घडत गेलो,
  तुझ्या प्रत्येक शब्दाने वळणं घेत गेलो.

  तुझं न बोललेलं प्रेम आजही जाणवतं,
  तुझ्या नजरेतलं ममत्व आजही भारावतं.
  आई, तुझ्या मायेचं देणं कधी फेडू शकणार नाही,
  तू आहेस म्हणून हे जग अजूनही सुंदर आहे.
Marathi poem titled ‘आईची नजर’ about a mother's protective love, with a smiling Indian woman in a yellow saree beside the poem, set against a serene natural background – Marathi Ruchi.
🛡️ आईची नजर  🛡️
            
  आईची नजर म्हणजे संरक्षणाची कवच,
  ती दूर असूनही प्रत्येक पाऊल बघते.
  तिच्या चिंतेत दडलेलं प्रेम,
  तिच्या हसण्यात लपलेली माया.

  आई, तुझं अंतरंग इतकं विशाल आहे,
  की त्यात संपूर्ण जग सामावेल.
  तुझ्या आशीर्वादांनी माझं आयुष्य फुललं,
  आई, तू माझं नशीब आहेस.
Marathi poem ‘आईचा हात धरून’ expressing a child's fearless bond with mother, shown beside a smiling Indian woman in a cream-red saree against a peaceful forest and river backdrop – Marathi Ruchi.
🤝 आईचा हात धरून  🤝
            
  आईचा हात धरून चालताना
  कधीच वाटलं नाही भीती काय असते.
  तिच्या अंगणात खेळून
  जगण्याची भाषा शिकलो.

  आईच्या प्रत्येक स्पर्शात
  संवेदना असते अव्यक्त.
  आई, तुझ्याशिवाय बालपण नाही,
  तुझ्याशिवाय आठवणीही अधुऱ्या वाटतात.
Marathi poem ‘आई – नित्यप्रेरणा’ celebrating a mother's constant inspiration, beside a smiling Indian woman in a yellow saree, set against a peaceful nature scene with a river and trees – Marathi Ruchi.
🌅 आई – नित्यप्रेरणा 🌅
            
  आई, तू प्रत्येक सकाळचं सूर्यमुख आहेस,
  तुझ्या शुभेच्छांमधून दिवस तेजस्वी होतो.
  तुझ्या गोष्टींतून स्वप्नं उगम पावतात,
  तुझ्या स्पर्शातून बळ मिळतं.

  तू समोर नसलीस तरी
  तुझं अस्तित्व मनात घट्ट आहे.
  आई, तुझ्यामुळे आज मी जो आहे,
  त्याचं सारं श्रेय तुलाच.
Marathi poem ‘आईची किंमत – अमोल धन’ highlighting a mother’s priceless love and strength, beside a smiling Indian woman in a yellow and purple saree, with a scenic background of trees and a river - Marathi Ruchi.
🏆 आईची किंमत – अमोल धन 🏆
            
  आई, तुझं मोल कोणत्याच शब्दात नाही बसणारं,
  तुझं प्रेम हेच जीवनाचं खरं सोनं.
  तुझ्या वेदनांवर तू कधी तक्रार केली नाही,
  तुझ्या पाठीशी मी चाललो म्हणूनच मी पडलो नाही.

  आई, तूच माझी सावली,
  तूच माझं आभाळ.
  तुझं ऋण फेडणं अशक्य आहे,
  पण तुझं नाव मनापासून घेणं हेच माझं कर्तव्य आहे.
Emotional Marathi poem ‘आईचं आयुष्य – फक्त इतरांसाठी’ about a mother's selfless life, shown beside a smiling Indian woman in a red saree, with a lush green riverside background. – Marathi Ruchi.
🪨 आईचं आयुष्य – फक्त इतरांसाठी 🪨
            
  तुझं आयुष्य, आई, कधीच तुझ्यासाठी नव्हतं,
  तू प्रत्येक क्षण दुसऱ्यासाठी जपून ठेवला.
  स्वतःची भूक मारून माझं पोट भरलंस,
  स्वतःची स्वप्नं दडपून माझं आभाळ मोकळं केलंस.

  आई, तू जगलीस – पण माझ्यासाठी,
  तुझं आयुष्यच माझ्या आयुष्याचं पायथ्याचं दगड होतं.
  तुझ्या त्यागाचं मोल शब्दांत सांगता येत नाही,
  पण तुला सलाम करतो – जीवापासून, मनापासून.
Touching Marathi poem ‘आईचा हात – आयुष्यभराची सोबत’ about a mother's lifelong support, beside a smiling Indian woman in a cream saree, set in a soft green forest backdrop - Marathi Ruchi.
🪨 आईचा हात – आयुष्यभराची सोबत  🪨
            
  आईचा हात एकदा धरला की
  तो आयुष्यभर सुटत नाही.
  मरणाच्या दाराशी पोहोचलो तरी
  ती मायेची पकड सोडत नाही.

  आई, तुझ्या हातात असतो विश्वासाचा आधार,
  तुझ्या मिठीत असतो संपूर्ण जगाचा संसार.
  तू थांबलीस, पण माझं चालणं सुरु झालं,
  आई, तुझ्यामुळेच मी घडत गेलो – वाढत गेलो.
Heartfelt Marathi poem 'आईच्या डोळ्यांतलं प्रेम' describing the silent love in a mother’s eyes, beside a smiling Indian woman in a green saree, set against a vibrant natural background with flowers and a bird - Marathi Ruchi.
👁️ आईच्या डोळ्यांतलं प्रेम 👁️
            
  आईच्या डोळ्यांत एक वेगळीच भाषा असते,
  ती बोलत नाही, पण सगळं सांगते.
  दुःख झाकत ती फक्त माझं हसू शोधते,
  आपली वेदना गिळून फक्त माझा आनंद वाढवते.

  आई, तुझ्या डोळ्यांत असतो त्यागाचा समुद्र,
  प्रत्येक थेंबात असतो नि:स्वार्थपणाचा अर्थ.
  म्हणूनच तुझ्याकडे पाहिलं की
  मला माझं खरं देवत्व सापडतं.
Marathi poem 'आई – मनाची उबदार चादर' reflecting a mother’s comforting presence, shown beside a smiling Indian woman in an orange saree, with a serene mountain and lake background - Marathi Ruchi.
🛏️ आई – मनाची उबदार चादर 🛏️
            
  थंडी वाजली की अंगावर पांघरूण घालावं,
  तसंच दुःख आलं की मनावर ‘आई’ आठवते.
  तुझी आठवण म्हणजे हळुवार उब,
  जी काळजात घर करते.

  तू असतेस तिथे काळजीही नाजूक वाटते,
  कारण तूच तिच्यावर उपचार करतेस.
  आई, तू नसलीस तरी तुझं अस्तित्व
  माझ्या आठवणीत कायम उबदार आहे.
Marathi poem 'आईच्या ओंजळीतून सांडलेलं आकाश' expressing a mother’s nurturing values and infinite love, alongside a smiling Indian woman in a maroon saree with a scenic nature backdrop. - Marathi Ruchi
🌌 आईच्या ओंजळीतून सांडलेलं आकाश  🌌
            
  आईच्या ओंजळीत एकदा प्रेम भरलं,
  तेव्हा साऱ्या जगाला पुरेल इतकं आभाळ सांडलं.
  तुझ्या हाताने मला दिले संस्कार,
  जे आज आयुष्याचं बल बनले.

  आई, तू शिकवलेस प्रेम, क्षमा आणि सहनशीलता,
  तुझ्या हृदयातून मला माणूस बनण्याचा मंत्र मिळाला.
  तुझी प्रत्येक जपलेली गोष्ट
  माझ्या जगण्याचं दान ठरली.
Marathi kavita 'आई – शांततेचा धागा' portraying a mother's calming presence, with a serene Indian woman in mustard saree smiling against a tranquil landscape backdrop - Marathi Ruchi.
🕊️ आई – शांततेचा धागा  🕊️
            
  साऱ्या कोलाहलात एक शांत आवाज,
  तो म्हणजे – आईचा.
  तिच्या कुशीत विसावलं की
  मनाचं वादळही थांबतं.

  तू बोलत नाहीस जास्त, पण
  तुझ्या नजरेत असतो गूढ समजूतदारपणा.
  आई, तू नसतीस तर
  माझं अस्तित्व कोसळून पडलं असतं.
Marathi kavita 'आई – स्वप्नांना पंख देणारी सावली' portraying a mother's inspiring support, with a graceful Indian woman in orange saree smiling against a peaceful green landscape - Marathi Ruchi.
🕊️ आई – स्वप्नांना पंख देणारी सावली  🕊️
            
  आई, तू माझ्या प्रत्येक स्वप्नाला पंख दिलास,
  भीती आली तरी तू मागे उभी राहिलीस.
  तुझ्या आशिर्वादाने उंच भरारी घ्यायला शिकलो,
  तुझ्या आधाराने पुन्हा उभा राहिलो.

  तू विचारत नव्हतीस खूप काही,
  फक्त इतकं – “ठेव विश्वास स्वतःवर.”
  आई, तुझी ती एकच ओळ
  माझ्या अख्ख्या आयुष्याचं बळ ठरली.
Marathi kavita 'आई – अश्रू पुसणारी माया' capturing a mother's tender love, with a serene Indian woman in red saree smiling softly against a misty forest riverside backdrop – Marathi Ruchi.
😢 आई – अश्रू पुसणारी माया 😢
            
  जग जेव्हा वळतं नकाराकडे,
  तेव्हा तूच असतेस हाक देणारी एकमेव माया.
  तुझ्या पदरात लपवलेली ती शंभर अश्रूंची ओल,
  आज माझ्या सुखाच्या आठवणीत भिजलेली आहे.

  तुझ्या डोळ्यांनी कधी रडू दिलं नाहीस मला,
  स्वतः मात्र प्रत्येक क्षणात ओथंबून गेलेलीस.
  आई, तू अश्रू पुसणारी हात नव्हे,
  तर त्या वेदनांचं रूपांतर प्रेमात करणारी शक्ती आहेस.
Marathi kavita 'आई – सावलीसारखी माया' expressing a mother's comforting presence, with a peaceful Indian woman in peach saree smiling beside a scenic mountain lake view – Marathi Ruchi.
🌳 आई – सावलीसारखी माया 🌳
            
  रोजचं ऊन कधी जळवतं,
  पण आईसारखी सावली मात्र थंडवा देते.
  तुझ्या पदस्पर्शाने जशी पवित्र वाट चालते,
  तशीच तुझ्या आठवणींनी आयुष्य सुंदर होतं.

  आई, तू खूप काही न सांगता
  सर्व काही देऊन गेलीस.
  तुझं अस्तित्व म्हणजे
  शब्दांशिवाय लिहिलेली सुंदर कविता आहे.
Marathi kavita 'आई – धावत्या आयुष्यात गवसलेली शांती' highlighting a mother’s peaceful embrace, with a calm Indian woman in maroon saree smiling gently amidst a serene forest view – Marathi Ruchi.
🧘 आई – धावत्या आयुष्यात गवसलेली शांती 🧘
            
  तुझ्या कुशीत विसावणं म्हणजे
  सगळं थांबवून पुन्हा सुरू होणं.
  तुझ्या हळुवार स्पर्शात
  थांबलेली काळजी, ओलावलेली माया सापडते.

  आई, या धावपळीच्या जगात
  तुझ्यासारखी शांती कुठेच मिळत नाही.
  तू नसलीस जवळ,
  तरी तुझं असणं प्रत्येक ठिकाणी जाणवत राहतं.
Marathi kavita 'आई – तुझं हसणं म्हणजे आशेचं किरणं' celebrating a mother’s reassuring smile, with a warm Indian woman in soft peach saree smiling gently in a sunlit forest scene – Marathi Ruchi.
🌞  आई – तुझं हसणं म्हणजे आशेची किरणं 🌞
            
  तुझं एक साधं हसणं
  माझ्या अंधारात उजेड पेरतं.
  तुझं “बरं होईल” हे वाक्य
  औषधांसारखं माझ्या वेदना हरवतं.

  आई, तुझं बोलणं म्हणजे आश्वासन,
  तुझं अस्तित्व म्हणजे चिरंतन आधार.
  तू दूर असलीस तरी
  तुझं स्मित आजही माझं जगणं आहे.
Marathi kavita 'आई – तुझ्या स्पर्शांत जीव जगणारा श्वास' expressing the healing power of a mother’s touch, with a kind Indian woman in maroon and mustard saree smiling softly beside a riverbank – Marathi Ruchi.
🫂  आई – तुझ्या स्पर्शात जीव जपणारा श्वास  🫂
            
  माझं रडणं ऐकून धावत येणारी,
  आणि काही न विचारता मिठीत घेणारी,
  आई, तुझा स्पर्श म्हणजे
  जणू काळजीवर लावलेली औषधांची पट्टी.

  तुझ्या बोटांच्या स्पर्शात
  एक अशी ऊब होती,
  जी जगाच्या कडवटपणातसुद्धा
  माझं हसणं टिकवून ठेवायची.
Marathi kavita 'आई – तू माझं पहिलं शिक्षण' reflecting a mother’s role as a child's first teacher, with a smiling Indian woman in brown saree against a blooming forest background – Marathi Ruchi.
📘  आई – तू माझं पहिले शिक्षण 📘
            
  मी पहिला शब्द तुझ्याकडून शिकलो,
  पहिलं चालणं तुझ्या बोटीतून केलं.
  आई, तू शाळा नव्हतीस, पण
  तुझं प्रत्येक वागणं एक धडा होता.

  तू मला “देणं” शिकवलंस,
  तू मला “सहन” शिकवलंस,
  तू मला “प्रेम” शिकवलंस –
  तुझ्याशिवाय माझं शून्य आहे शिक्षण.
Marathi kavita 'आई – तुझ्या डोळ्यांतून वाहणारे अश्रू' depicting silent maternal strength, with a graceful Indian woman in deep magenta saree smiling calmly in a lush green forest setting – Marathi Ruchi.
💦 आई – तुझ्या डोळ्यांतून वाहणारे ओझे 💦
            
  कधी बोलत नकोस, पण तुझ्या डोळ्यांत
  मी नेहमी तुझं दुखः पाहिलंय.
  तुझ्या गालावर हसू असलं,
  तरी डोळ्यांमधल्या पाण्यात त्याग होता.

  आई, तुझ्या निःशब्द वेदना
  माझ्या यशाचं कारण ठरल्या.
  तुझ्या ओझ्याने मला बळ दिलं,
  आणि तुझ्याच अश्रूंनी मला माणूस बनवलं.
Marathi kavita 'आई – तुझं न बोलताच समजून घेणं' capturing silent maternal understanding, featuring a serene Indian woman in a rich green saree against a peaceful nature backdrop – Marathi Ruchi.
🧠 आई – तुझं न बोलताच समजून घेणं 🧠
            
  मी काहीच न बोलता घरी आलो,
  आणि तू म्हणालीस, "काही बरोबर नाही ना?"
  आई, तू बोललीस नव्हती,
  पण तुझी नजर सगळं सांगून गेली.

  तुझं नजरेतलं ते समजणं
  जगातल्या कोणत्याही भाषेपेक्षा गहिरं आहे.
  आई, तुझं असं वागणं म्हणजे
  एक जिवंत देवच जवळ असल्यासारखं आहे.
Marathi kavita 'आईचं चांदण्यासारखं अस्तित्व' reflecting a mother's soothing presence and deep love, with a graceful Indian woman in a soft pink saree beside a peaceful green landscape – Marathi Ruchi.
🌠 आईचं चांदण्यासारखं अस्तित्व 🌠
            
  आई म्हणजे चांदण्याची सौम्य शीतलता,
  रात्रभर जागून दिलेली सुखद ममता।
  तिच्या कुशीत विसावताना काळजाचा भार हलका,
  तिच्या प्रेमाने झाकून गेले सारे दुखःचं धागा।

  तिच्या मूक प्रेमात आहे शब्दांचा महासागर,
  तिच्या हातांच्या उबेत मिळतो आभाळभर आधार।
  आई म्हणजे स्वप्नांचं कोमल आकाश,
  जिथे नाही कधी दुःखाचं आभास।

  आई, तुझ्या प्रेमात लपलेय साऱ्या वेदनांची फुंकर,
  तुझ्या कुशीत आहे जगाच्या साऱ्या आनंदांचं घर।
  तुझ्या अस्तित्वाने उजळलं आयुष्याचं व्याकुळ आभाळ,
  आई, तूच माझं आयुष्याचं खरं कमाल।
Marathi kavita 'मायेचा समुद्र' expressing a mother’s deep love and blessings like an endless ocean, featuring a calm Indian woman in a deep green saree against a misty forest backdrop – Marathi Ruchi.
🌊 मायेचा समुद्र 🌊
            
  आई म्हणजे अथांग मायेचा समुद्र,
  जिथं प्रेमाच्या लाटा अंगावरून वाहतात दरदर।
  तिच्या मिठीत विसरतो काळजाचा थरकाप,
  तिच्या गंधाने भरतो आयुष्याचा हर एक कप।

  तिचं प्रेम म्हणजे झाडाला लागलेलं पान,
  सावलीसारखं साथ देणारं, अखंड, अमान।
  आईच्या नजरेत जपलेले असतात आकाशगंगेचे स्वप्न,
  जिच्या आशीर्वादाने उजळतो प्रत्येक नवा क्षण।

  आई, तू आहेस म्हणून माझं आभाळ विशाल,
  तुझ्या प्रेमाशिवाय नाही कुठलाही आनंदाल।
  तूच माझी सुरूवात, तूच माझी संपूर्ण कहाणी,
  आई, तुझ्या मायेचं ऋण आहे माझ्यावर जन्मोजन्मी।
🪔 मायेचा दीप 🪔
            
  आई, तू माझ्या आयुष्याचा उजळलेला दीप,
  अंधारलेल्या वाटांना दिलीस आशेचा झिप।
  तुझ्या स्पर्शाने घडवलं स्वप्नांचं गोकुळ,
  तुझ्या आशीर्वादाने गंधावलं जगाचं फुल।

  तुझ्या शब्दांत आहे संस्कारांची ऊब,
  तुझ्या मिठीत आहे सुखद शांतीचं थोडं थोडं कुब।
  आई, तू माझी मूक प्रार्थना,
  तूच माझी श्रद्धा, तूच माझी भावना।

  तुझ्या डोळ्यांत दिसतो मला आकाशाचा रंग,
  तुझ्या मायेच्या ओलाव्याने वाहतो प्रेमाचा संग।
  आई, तुझ्या मायेची ऊबच आयुष्याला खरी जाणीव,
  तुझ्या प्रेमानेच सजले माझं अस्तित्वाचं पीव।
🌳 आईची सावली 🌳
            
  आई, तू सावलीसारखी सतत साथ देणारी,
  सुखात हसणारी, दुःखात न थकणारी।
  तुझं प्रेम म्हणजे निरंतर वाहणारी नदी,
  जिच्या प्रवाहात विसरतो साऱ्या वेदनेची कडी।

  तुझ्या हातांनी घडवली माझी पहिली अक्षरं,
  तुझ्या हाकेमुळे समजली मायेची खरी परिभाषा।
  आई, तुझ्या कुशीत आहे जगण्याचं बळ,
  तुझ्या हास्याने गंधाळलेलं फुलांचं पल।

  आई, तू असताना भीतीचा कधीच नव्हता शिरकाव,
  तुझ्या आशीर्वादाने उमललं जीवनाचं गाव।
  तुझी एक साद पुरेशी असते जग जिंकायला,
  आई, तुझ्याशिवाय नाही दुसरं काही हवं आयुष्याला।
🕉️ आई, तुझं अस्तित्व म्हणजे देवाचं स्पर्श 🕉️
            
  आई, तुझ्या कुशीत जगण्याची नवी ओळख सापडली,
  तुझ्या डोळ्यातली काळजी माझी ढाल झाली।
  तुझ्या हातांनी झोपवलेलं बालपण अजून जागं आहे,
  तुझ्या मायेचं गारव्याचं आभाळ अजून पाठीशी आहे।

  तुझ्या आवाजातलं "बाळा" हेच माझं खरे धन,
  तू दूर असूनही तुझं प्रेम नेहमी असतं जवळचं।
  आई, तुझ्या आठवणींमध्ये मी वाट हरवतो,
  पण त्या वाटांवरच परत परत आयुष्य सावरतो।

  तुझं हसणं, तुझा स्पर्श, तुझं सावध ठेवणं,
  सगळंच काही जपलंय काळजात खोल खोलून।
  आई, तू देव नाहीस, पण देवाच्या जवळचं रूप आहेस,
  म्हणूनच तुझ्यासाठी शब्द अपुरे आणि निसटून जातात।
🌺 आई – तुझ्या मायेच्या गंधात आयुष्य उमलतं 🌺
            
  तुझ्या पदराच्या छायेत माझं बालपण फुललं,
  तुझ्या स्पर्शाने माझं मन स्वर्गात हरवून गेलं।
  तुझं प्रत्येक थेंब असतं त्यागाचं प्रतीक,
  तू फाटलेल्या काळजालाही शिवून करतेस संगीत।

  तुझं बोलणं कमी पण अर्थ मोठे असतात,
  तुझ्या कुशीत येताच दुःखही हरवत जातात।
  आई, तू हात जोडतेस देवासाठी रोज,
  पण माझ्यासाठी देवाची मूर्ती आहेस, रोज।

  तुझ्या डोळ्यात मला आकाशाचं अंतर सापडतं,
  आणि तुझ्या मांडीवर स्वप्नांचं घर बांधतं।
  आई, तुझं न बोललेलं प्रेम हेच माझं बळ आहे,
  तुझ्या प्रत्येक श्वासात माझं जगणं हरवून जातं।
🫶 आईचं प्रेम 🫶
            
  आई, तुझं प्रेम अनंत आणि न समजणारे,
  ते दरवळतं एक गंध आहे, जे शब्दात सांगता येत नाही.
  तुझ्या हसण्याच्या गोष्टीतील ताजेपण,
  तुझ्या काळजीमधून उमठलेला आशीर्वाद, हेच आहे जीवनाचं मोल.

  तूच आहेस माझा सखा आणि जीवनाचा आधार,
  तुझ्या पायांवर ठरवलेला माझा व्रत, त्यात आहे तुझं प्रेमाचं सहारा.
  तुझ्या कुंडलातही असतो एक अनमोल खजिना,
  आई, तुच आहेस माझ्या हृदयाच्या गाभ्यातील आत्मा.
🙏  आईचा विश्वास 🙏
            
  तुझ्या विश्वासानेच, मी खूप मजबूत होतो,
  तुझ्या शब्दात आहे एक असे अमृत, जो जगाला दाखवतो.
  तुझ्या कष्टांनी आणि प्रेमाने दिला आहे जीवनाला आकार,
  तूच आहेस मला दिला विश्वास, जो माघार घेऊ नये, दृष्य असावा त्या कड्या वाटेवर.

  तुझ्या सान्निध्यात असतो एक अपूर्व बळ,
  तुझ्या प्रेमात कधीही हरवलेले नाही, असतो मी समृद्ध.
  आई, तुच आहेस विश्वासाचा खरा आधार,
  तुझ्या कष्टांमुळेच उगवले जीवनाचं सूर्यप्रकाश.
🤗 आईचा सोबत 🤗
            
  तुझ्या सोबतच असतो धैर्य आणि जिद्द,
  तुझ्या हातात असतो विश्वास आणि आयुष्याला करतो उत्तम.
  तुझ्या सहवासांत असतो दिलाचा संवाद,
  तुझ्या अंगणातच असतो जीवनाचा जणू आशावाद.

  आई, तुझ्या सहवासात मी मिळवतो प्रत्येक गोष्टीचा खरा अर्थ,
  तुझ्या सोबत आहे जीवनाची स्पर्धा, ती कधीच हरलेली नाही.
  तुझ्या सोबत असतो विश्वासाचं सुंदर गाणं,
  आई, तुझ्या सोबतच मी जीतो प्रत्येक काळातील संघर्ष.
🌼 आईची माया 🌼
            
  आईच्या मायेत हरवतो मी जसं झरा,
  तिच्या गोड शब्दांत विसरतो जगाची सगळी तात्पर्य.
  तिच्या स्पर्शानेच मी जगू लागतो,
  आई, तुझ्या मायेचं असंख्य आभार.

  तिच्या डोळ्यात दिसतो असतो प्रेमाचा आकाश,
  तिच्या गालांवरच्या हसऱ्या काजळांत,
  तिच्या मायेनेच भरलेलं असतो प्रत्येक दिवस,
  आई, तुझ्या मायेचं माझं जीवन अद्वितीय आणि विलक्षण.
🪽 आईचे पंख 🪽
            
  आईच्या पंखात असतो एक नवा शौर्याचा लहरी,
  ज्याच्यातून मी झेप घेतो आणि मिळवतो प्रत्येक आव्हान.
  आई, तुझ्या पंखात असतो उडण्याचा अनमोल विश्वास,
  ज्याच्यातून मी शोधतो एक वेगळी धारा आणि नवा स्थान.

  तुझ्या पंखांच्या मदतीनेच मी उडतो,
  तुझ्या प्रेमानेच उंच आकाशांत पोहोचतो.
  आई, तुझ्या पंखात असते प्रत्येक सप्तरंगाचा हर्ष,
  तुझ्या पंखांमुळेच मी होतो संघर्षावर विजय प्राप्त करणारा.
🗻  आईचे धैर्य 🗻
            
  आईचे धैर्य असते एक पर्वतासमान,
  तिच्या धैर्यानेच मी होतो प्रत्येक दुःखाच्या वादळात शांतीचे किनारे शोधणारा.
  तिच्या धैर्यानेच मी शिकतो जीवनातील प्रत्येक कठीण प्रसंगाला कसं समजावं,
  आई, तुझ्या धैर्यानेच मी होतो अनंत शक्तीने भरलेला आणि प्रत्येक संकटावर मात करणारा.

  तिच्या धैर्यानेच मी बनतो आत्मविश्वासाने परिपूर्ण,
  ज्याच्यातून मिळतो नवा उत्साह आणि जीवनाच्या नवे आशय.
  आई, तुझ्या धैर्यामुळेच मी होतो जीवनाचा सर्वात मोठा शूर,
  तुझ्या धैर्यानेच मी समजतो आयुष्याचा प्रत्येक संघर्ष एक शंभर मार्गाने पार करू शकतो.
💖 आईची माया 💖
            
  आईची माया असते एक स्वप्न,
  जो ह्रदयाच्या गोडीने उंची गाठतो आणि प्रेमाच्या रंगांत रंगवतो.
  तिच्या मायेत असतो एक गोड वारं,
  जो दरवळतो आणि ह्रदयाच्या गहिर्यात एक सुकून देणारा ताजेपणा निर्माण करतो.

  आई, तुझ्या मायेमुळेच मी होतो खूप समजदार,
  आणि तुझ्या मायेच्या प्रेमानेच मी शिकतो कित्येक जीवनाच्या सुंदर गोष्टी.
  तुझ्या मायेनेच मी होतो सर्वांत मजबूत,
  आणि तुझ्या गोड मायेनेच मी होतो जगातील सर्वांत प्रिय आणि सुरक्षित.
🖐️  आईच्या हातांची जादू 🖐️
            
  आईच्या हातांची जादू अनोखी,
  ती जशी भरते घरभरती सुखसोखी।
  तीच आहे माझा आधार, माझी ताकद,
  आई, तुझ्या प्रेमामुळे जीवन जिंकले अनेक वाद।

  तिच्या स्पर्शात सापडतो सुखाचा थर,
  आई, तुझ्या प्रेमाशिवाय मनास नाही हर।
🥛  आई – मायेचं अमृत 🥛
            
  आई, तुझं प्रेम म्हणजे अमृताचा झरा,
  जीवनाच्या वाळवंटात तूच झालीस गारा।
  तुझं मूक सहनशील हास्य, तुझं शब्दांविना बोलणं,
  माझ्या प्रत्येक अश्रूमागे होतं तुझं मूक सांत्वन।

  तू थकलीस, पण आम्हाला थकू दिलंस नाही,
  स्वतः झिजून, आमचं आयुष्य उजळवलंस आई।
🛌 आई – सुखद स्वप्नांची सावली🛌
            
  आई, तू म्हणजे स्वप्नातली गोड सावली,
  जी वास्तवातही मायेची घन छाया झाली।
  तुझा प्रत्येक शब्द वाटतो प्रार्थनेचा मंत्र,
  तो ऐकताच थांबतो काळजाचा तडका आणि मनाचा तंत्र।

  आई, तुझ्या अस्तित्वानेच घराला घरपण लाभतं,
  तुझ्या श्वासातच माझं संपूर्ण आयुष्य सामावून जातं।
🌈  आई – ममतेचं अविरत आकाश 🌈
            
  तुझ्या ममतेच्या आकाशाखाली आम्ही जगलो शांत,
  तू कधी ऊन, कधी सावली – पण नेहमीसाठी अस्तित्वात।
  तुझ्या ओठांवरचं हास्य आमचं बळ होतं,
  तू नव्हतीस फक्त आई, तूच आमचं विश्व होतं।

  तू नसल्यावर जाणवलं, घरातली ऊब हरवली,
  आई, तूच होतीस ती उष्णता – जी काळजात वसली।
😭  आई – अश्रूंना समजणारा एकमेव चेहरा 😭
            
  आई, अश्रू गळायच्या आधीच समजणारी तू,
  मनाला उमजायच्या आतच ओळखणारी तू।
  कधी न बोलता, प्रत्येक वेदना जाणणारी,
  आई, तू म्हणजे जणू मनाच्या नकळत चालणारी जाणीव सारी।

  तुझं असणं म्हणजे आयुष्याला अर्थ,
  आई, तुझ्याशिवाय हा प्रवास खूपच असह्य आणि व्यर्थ।
💧 तुझ्या आठवणींची ओल 💧
            
  आई, तुझी आठवण आली की मन ओलावतं,
  तुझ्या लांबुन दिसणाऱ्या साडीतही जीव गुंततो.
  तुझं हाक मारणं अजून कानात गुंजतं,
  “जेवायला ये रे,” म्हणताना तुझं प्रेम दरवळतं.
  कधीकधी वाटतं, वेळच थांबावा,
  तुझ्या पदराशी लपून निवांत झोपावं.
  तुझ्या गोष्टी ऐकताना झोप यायची गं,
  आज त्या आठवणी गुपचूप रडवून जातात नं.
  तू नाहीस जवळ, पण तुझं अस्तित्व आहे,
  घरभर पसरलेली तुझ्या मायेतली सावली आहे.
  आई, तुझ्या श्वासात जगत राहीन मी,
  तुझ्या आठवणीतच नवं पहाटपण पाहीन मी.
  तू माझं आकाश, तूच माझी धरती,
  तूच माझ्या अस्तित्वाची खरी परिभाषा गं आई.
🌿 मायेचं झाड 🌿
            
  आई म्हणजे मायेचं झाड,
  शिकवते जगायचं, घडवत राहते आधार.
  तिच्या शब्दांत बळ, डोळ्यांत माया,
  तिच्या स्पर्शानं मिटतं वादळांचं साया.
  तू रागावलीस तरी तुझं प्रेम कमी होत नाही,
  माझ्या चुका पोटात घेऊन तू नेहमी हसतेस काही.
  अडचणींच्या दरम्यान तुझ्या आवाजात वाट सापडते,
  तुझ्या “बघू रे, सगळं होईल” ह्या शब्दांनी उभारी मिळते.
  तुझं अस्तित्वच माझ्यासाठी प्रेरणाच,
  तुझ्याविना आयुष्य अपूर्ण, जणू गाण्याविना सूर हरवलेला.
  आई, तुझ्या प्रेमाचं मोजमाप नाही,
  कारण तूच माझं सगळं आणि माझ्यातली सायाही.
  देव जरी वर असला तरी माझा देव तूच,
  कारण माझं विश्वच तुझ्या प्रेमात अडकलंय आई.
🌍 आई - माझं पहिलं विश्व 🌍
            
  आई, तूच माझं पहिलं विश्व होतंस,
  तुझ्या कुशीतच माझं आकाश मोठं होतं.
  तुझ्या गोष्टींनी झोप यायची,
  आणि तुझ्या ओवाळण्याने भीतीही पळून जायची.
  शाळेत पहिला दिवस, डोळे भरून आलेले,
  पण तू दारात हसून सांगितलंस “शिकून येशील ना?”
  तुझ्या हातातल्या जेवणात देवाचा स्वाद,
  आणि तुझ्या मिठीत सुरक्षिततेचा आधार.
  तू आजही विचारतेस – जेवलास का रे?
  माझं जग जिथे संपतं, तुझं काळजीचं तिथून सुरू होतं गं.
  आई, तू नसलीस तरी तुझी सावली आहे,
  मनाच्या खोल जागेत तुझी जागा अजूनही कायम आहे.
  तुझ्यावाचून काय सांगू... शब्दच हरवतात,
  आई, तूच शब्दांची ओळ, तूच माझ्या हृदयाची भावना आहेस.
😓  थकलेली आई 😓
            
  थकली होतीस तू, पण कधी सांगितलंस का?
  स्वतःचं दुखणं लपवून आमचं हसू जपलंस ना?
  तुझ्या हाताला आलेले फाटलेले कोपरे,
  कपड्यांत नव्हे, त्या आयुष्याच्या कोपऱ्यांतले होते बरे.
  तू झोपलीस नाहीस जेव्हा आम्ही तापाने तडफडलो,
  तू रडलीस आतून, पण बाहेरून फक्त हसलीस ग.
  आई, तुला कधी विश्रांती मिळाली नाही,
  पण आम्हाला मात्र तू स्वप्नातही चिंता दिली नाही.
  तुझ्या पदराशी आम्ही लपून मोठे झालो,
  आता तू मागे राहिलीस आणि आम्ही जगात हरवलो.
  माफ कर आई, हे जग बिझी झालंय,
  पण मन अजूनही तुझ्याच कुशीत झोपायचं शोधतंय.
  तू नसताना समजतं –
  आईचं प्रेम हे जगातलं सर्वात निस्वार्थ असतं.
🔇  आई – न बोलता बोलणारी 🔇
            
  आई काही सांगत नाही, पण सारं समजतं,
  तिच्या नजरांतच असतो काळजीचा झरा वाहत.
  मी म्हणतो "ठीक आहे", तरी ती विचारते, "खरंच?"
  माझ्या हसण्यामागे दडलेली वेदना तिला कधीच न विसरते.
  आईचा पाठिंबा म्हणजे सावलीसारखा असतो,
  नेहमी सोबत पण कधीच झळकून नसतो.
  ती रडत नाही, पण माझ्यासाठी देवाजवळ ढाळते अश्रू,
  ती हसते, पण तिचं काळीज मात्र नेहमी धसकून राहतं.
  आईचा हात धरला की धडधड शांत होते,
  तिचा आवाज नाही लागायचा — स्पर्शच पुरेसा असतो.
  आई, तुझ्या मूक प्रेमानेच मी उभा राहिलो,
  आणि म्हणूनच मी आज “मी” झालो.
🍽️  वेडं ममत्व 🍽️
            
  “जेवून जा” म्हणते ती पाच वेळा,
  आणि शेवटी रागावते – “जा मग, उगाच उपाशी राहा.”
  बोलताना रागात, पण डोळ्यात काळजीचं पाणी,
  आईचं प्रेम हे असंच वेडसर आणि थोडं गोंधळलेलं असतं खऱ्या माणसासारखं.
  “गरम पाणी केलंय, अंग घास” –
  असं म्हणताना ती आमचं आजचं जग उबदार करत असते खास.
  कधी रागावते, कधी रडते,
  पण सगळं तिचं “आपलं” म्हणून जपते.
  आईच्या पिशवीत सगळं सापडतं –
  सुईपासून वेदनाशामक तेल आणि शेवटी आमचं लहानपण देखील.
  तिचं वेडं ममत्वच आमचं खरं आभाळ होतं,
  आई म्हणजे प्रेमाला दिलेला जीवंत आकार असतो.
🧾  आईचं हरवलेलं नाव 🧾
            
  सगळं जग तिला “आई” म्हणून ओळखतं,
  पण तिलाही एक नाव होतं – जे विसरलं गेलं आहे हळूहळू.
  ती “काहीची आई”, “त्याची बायको”,
  पण ती स्वतः म्हणून होती तरी कोण?
  कधी विचारलंच नाही आम्ही तिला – “तुला काय आवडतं?”,
  किंवा, “तुला तुझ्या वाढदिवशी काय हवं आहे?”
  ती फक्त मागे राहिली, आम्हाला पुढे पाठवत राहिली,
  स्वतःची ओळख, हक्क, सगळं गुपचूप पुसत राहिली.
  आता वाटतं, तिचं नाव पुन्हा लिहायला हवं,
  आई म्हणून नव्हे – एक स्वतंत्र स्त्री म्हणून.
  आई, तुझं नाव, तुझी आवड, तुझं अस्तित्व…
  हे सगळं पुन्हा उजळवायला हवं — या वेळेस मी विसरणार नाही.
📖  आई म्हणजे काय? 📖
            
  आई म्हणजे फक्त एक शब्द नाही,
  ती एक पूर्ण ग्रंथ आहे — भावना, वेदना आणि प्रेमाने भरलेला.
  आई म्हणजे साखरच पण उष्णतेनं झणझणीतही,
  हसताना पावसासारखी आणि रडताना आभाळासारखी.
  आई म्हणजे चहाचा पहिला घोट – ऊबदार आणि सावरून घेणारा,
  कधी एकटं वाटलं की आठवणीत शिरून घट्ट मिठी देणारा.
  आई म्हणजे देवही नाही, माणूसही नाही,
  ती दोघांमधली एक अतीशय खास जागा आहे.
  आई म्हणजे “नाही” म्हणताना देखील “हो” करायची सवय,
  तिच्या डोळ्यात आपल्या भविष्याचं आरसाच लपलेला असतो.
  आई… तुझं अस्तित्व शब्दात नाही मावणार,
  पण प्रत्येक ओळीत तुझं प्रतिबिंब उमटणार.
✋  आईचे हात  ✋
            
  आईचे हात म्हणजे फक्त बोटं नाहीत,
  ते म्हणजे आठवणींचं एक जिवंत पान आहे.
  त्या हातांनी पोळ्या केल्या, गोंजारलं,
  दुखणं चोळून दूर केलं, शांत झोपही दिली.
  अंघोळ घालताना पाठीवर फिरणारे ते हात,
  आजही आठवले की थरकापून जातं अंगात.
  तिचे हात थकलेत, सुरकुतलेत आता,
  पण अजूनही त्यात ताकद आहे – आपल्यासाठी सगळं झेलायची.
  आईचे हात म्हणजे प्रेमाचं बोलणं,
  शब्दांशिवाय सांगणारी एक अव्यक्त भाषा.
  ते हात धरले की आयुष्य घट्ट वाटतं,
  आई… तुझ्या हातांना हवं होतं थोडंसं विश्रांतीचंही ओझं.
😔 आईच्या वेदना – गप्प, पण खोल 😔
            
  आई कधी बोलली नाही – की तिचंही काही दुखतं,
  ती फक्त हसली… आणि आम्ही समजलो की सगळं ठिकच आहे.
  तिच्या हसण्यामागे लपले होते हजारो ताण,
  आणि तिच्या गप्प बसण्यामागे कितीतरी अस्वस्थ प्रश्न.
  ती कधी सांगत नाही – “मला थकल्यासारखं वाटतंय”,
  कारण आईला थकल्यासारखं होण्याचा हक्क कुठे असतो?
  आमचं दुःख मोठं, तिचं दुःख शांत – पण खोल खोल खोल.
  ती न बोलता ओलावते डोळे,
  आणि मग पुन्हा आपल्या सगळ्यांसाठी स्वयंपाकघरात धाव घेते.
  आईच्या वेदना तशाच राहतात – अबोल आणि सच्च्या,
  कारण तिचं प्रेम इतकं मोठं आहे, की वेदनांनाही लाज वाटावी.
🏠 घर म्हणजे आई 🏠
            
  घरात भिंती होत्या, फर्निचरही होतं,
  पण आई नसताना ते घर कधीच घर वाटलं नाही.
  तिच्या पायांच्या आवाजाने घरात जिवंतपणा यायचा,
  तिच्या स्वयंपाकाच्या वासाने सकाळ पूर्ण व्हायची.
  ती एक दिवस बाहेर गेली तरी घर रिकामं वाटायचं,
  आणि ती आजारी पडली की सगळं थांबून गेल्यासारखं.
  आई म्हणजे घराचा आत्मा – न दिसणारा पण जाणवणारा,
  तिच्याशिवाय दिव्यांनाही प्रकाश यायचा नाही.
  घरात सोफा बदलला, पडदे नवे झाले,
  पण तिच्या पायघड्या नसेल तर काहीच नव्हतं बदललेलं.
  आई घरात असते, तेव्हाच ती जागा “घर” असते,
  नाहीतर फक्त एक बंद दरवाजा आणि थंड हवाच उरते.
🔥 आईचा त्याग – न बोलता मोठ्ठा 🔥
            
  आईचा त्याग कधी पोस्टरवर दिसत नाही,
  पण तो रोजच्या छोट्याछोट्या गोष्टींत लपलेला असतो.
  तिने घेतलेले उरलेले जेवण,
  किंवा नव्या साडीऐवजी पिळलेली जुनीच नेसणं.
  तिने आजारी असूनही आम्हाला वेळेवर जेवायला घालणं,
  किंवा स्वतःचं दुखणं लपवून आपल्याला शांत ठेवणं.
  आईचा त्याग ही समर्पणाची सर्वोच्च पातळी असते,
  जिचं मोजमाप करता येत नाही – ते फक्त जाणवता येतं.
  ती आपलं दुःखही फोलपटून हसवते,
  आणि आमचं छोटंसं दुःखही डोळ्यांत पाणी आणतं.
  आई म्हणजे एक असा दीप आहे,
  जो स्वतः जळत राहतो – आपल्याला प्रकाश द्यायला.
📚 आईची शिकवण 📚
            
  आई शिकवते आपुलकी आणि सहनशीलता,
  तिने दिलेले धडे, जे कधीही नसतात विसरता.
  तिने शिकवलं प्रेमाने जगण्याचा मार्ग,
  जिथे कधीही नको द्वेषाचा भार.
  आईच्या शिकवणीने मन होऊन खरं,
  तिने दिलेल्या मोलाच्या शब्दांनी जगणं सुंदर.
  आई म्हणजे पहिला गुरु आणि पहिली मैत्रीण,
  तिच्या शिकवणीत आहे जीवनाची खरी गुरुकिल्ली.
🌿 आईचं प्रेम – शाश्वत वेल 🌿
            
  आईचं प्रेम म्हणजे शाश्वत वेल,
  जीवनभर वाढत राहणारी, कधी न थकणारी, खोल.
  जसं वेल मोकळ्या मातीवर उगवते,
  तसंच तिचं प्रेम आपल्या हृदयावर फुलतं.
  कधी काळजीत, कधी आनंदात ती सोबत असते,
  तिच्या प्रेमाचा हा वेल, जीवनाला आधार देतो.
  आईच्या प्रेमाला नाही काही मर्यादा,
  तो प्रेमाचा वेल सदैव आम्हाला सांभाळतो.
💪  आईची ताकद 💪
            
  कधी कधी वाटतं, आईत असते जादू काही,
  जीवणाच्या सगळ्या संकटांना तिने दिलीच आहे गाठी.
  दुःखं, वेदना तिने आपल्या मनात दाबले,
  आणि आम्हाला दिली जगण्याची नवी आशा, नवा आधार.
  तीच ताकद जिथून जन्माला आला माझा विश्वास,
  जिथून शिकलो मी उभं राहायला, संघर्षातही गाढ निश्चयाचा प्रकाश.
  आईची ताकद अमूल्य, अपरंपार आणि प्रचंड,
  तिच्या प्रेमाच्या शृंगारातच जगण्याचा अर्थ समजला.
🌤️  आईच्या प्रेमाच्या छायेत 🌤️
            
  आईच्या प्रेमाच्या उबदार छायेत जेव्हा जगतो,
  संपूर्ण जग सुंदर दिसतं, वेदना विसरतो.
  ती छाया जशी थंडीला उब देते,
  तसंच प्रेम तिनं आपलं आयुष्य भरून टाकतं.
  दुःखं, चिंता दूर होतात तिच्या प्रेमाच्या सावलीत,
  आणि प्रत्येक क्षण आनंदित होतो त्या मिठीत.
  आईच्या प्रेमाच्या या छायेत जीवन आहे सुफळ,
  जिथे सुख, समाधान आणि प्रेम फुलतं सार्थ.
🪨  आईचा आधार 🪨
            
  आईचा आधार म्हणजे आयुष्याचा ठसा,
  जिथे कोणीही नाही, ती आहे कायम माझ्या नजरा.
  कठीण प्रसंगी तिने दिला हाताचा स्पर्श,
  जगण्याच्या रणभूमीत मिळाला तिचा पाठिंबा मुळ.
  तिच्या प्रेमाने मिळाला दिलासा आणि विश्वास,
  जगू शकलो सर्व वेदना, मिळाली नव्या आशा.
  आईचा आधार म्हणजे नातं अप्रतिम, अनमोल,
  जिथे आपलं मन सापडतं सुरक्षित आणि खोल.
🌷  आईशी माया अनमोल 🌷
            
  आईशी असलेली माया अगदी निराळी, खास,
  जिथे जगाच्या साऱ्या सुख-दु:खाला मिळतो आधार.
  ती माया जणू सोन्याच्या धाग्यासारखी जपणारी,
  जिच्यामुळे आयुष्य सुंदर आणि सुंदर बनते.
  आईशी माया म्हणजे प्रेमाचा गोडसा संगम,
  जिथे वाटतात धैर्य, विश्वास आणि आनंद एकत्रच.
  ही माया अनमोल आहे, शब्दात न सांगता येणारी,
  तिच्या प्रेमातच आपलं जगणं एक सुखमय कहाणी.
🔊  आईचा आवाज 🔊
            
  आईचा आवाज जसा गोडसर झरा,
  तो मला प्रत्येक क्षणी देतो धीराचा किनारा.
  तुझ्या प्रेमात मला मिळाली खरी माया,
  आई, तुझ्याशिवाय आयुष्य वाटतं एकटा दगडाचा राजा।

  तूच आहेस माझा जीवनाचा प्रकाश,
  तुझ्या मायेनेच भरला माझा प्रत्येक आकाश।
  आई, तुझं प्रेम म्हणजे साजणाचा संग,
  तुझ्याशिवाय जगणं आहे अशांत आणि रंगविना रंग।

वाचा – विविध कविता आणि सुविचार

टिप्पणी पोस्ट करा

0 टिप्पण्या